Dag 25 Montmort Lucy - Sézanne 30 km

Vandaag staat ons een zware etappe te wachten zonder mogelijkheden voor eten en drinken onderweg. Daarom nemen we nog wat lekkere broodjes mee voor onderweg. Dat kan want de warme bakkers zijn hier al vanaf 07:00 uur of eerder open. 

De route gaat al snel over van verharde weg naar een graspad. Dat loopt zwaar want het gras is niet overal gemaaid. Daarbij begint het te regenen. Eerst motregen en later gaat het harder zodat de poncho toch nog aan moet. We lopen al een paar uur en zijn aan ons rustmoment toe. Helaas zit dat er nog even niet in.  Alles is nat en er zijn geen bankjes. Dus toch nog maar even doorploeteren. 

Rond 10:30 uur is het droog en onder een open kapschuur, waar landbouwmachines staan, denken wij een prima rustplek gevonden te hebben. Helaas denkt de vrouw des huizes daar anders over. Of we wel weten dat dit privé terrein is en we mogen absoluut geen vuurtje stoken. We proberen duidelijk te maken dat we alleen even willen rusten en de regenkleding opvouwen. We vertrekken maar snel weer want het gaat allemaal niet van harte. Het is een zware ochtend en hard werken om niet in mineur stemming te raken. 

Tegen lunchtijd komt de zon door en vinden we een bankje. Nooit geweten dat ik zo blij kan worden van een bankje met beton grindtegels. We eten onze lunch, dat bestaat uit brood met water. Net als we weg willen gaan komt Lideke eraan. Ook zij wordt blij van een beton bank. We praten even weer bij en gunnen Lideke de bank voor haar alleen. 

Wij vervolgen onze route, de laatste 14 km voor vandaag. De zon is gaan schijnen, het pad weer goed begaanbaar en van mineur stemming is niets meer te merken. Opgewekt en sneller dan verwacht komen we aan op de camping in Sézanne. 

Als de tent staat en ons vaste ritueel van douchen ect. is gedaan moeten we op zoek naar avondeten en boodschappen voor morgen want ook morgen hebben we geen supermarkt op de route. We vinden een supermarkt op 2,5 km van de camping. Dat wordt dus een extra wandeling. Dat is het verschil tussen wel of geen avondeten. Dit is toch een andere manier van onderweg zijn dan aanschuiven bij een gastgezin. Beide hebben zo hun charmes.